Niepełnosprawność większości kojarzy się z ułomnościami, które można zobaczyć. Jednak według definicji jest to stan występowania pewnych ograniczeń w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Uniemożliwia lub w znacznym stopniu utrudnia spełnianie ról społecznych, a także może wiązać się z niezdolnością do pracy. Zarówno osoby cierpiące na cukrzycę, jak i rodzice dzieci z cukrzycą mogą starać się o orzeczenie o niepełnosprawności.
Rodzaje orzeczeń o niepełnosprawności
W zależności od wieku chorego wyróżnia się dwa rodzaje orzeczeń:
- orzecznictwo o niepełnosprawności dzieci do lat 16,
- orzecznictwo o niepełnosprawności dorosłych, w tym dzieci powyżej 16 roku życia.
W przypadku pierwszej grupy, tj. dzieci do 16 lat, wskazaniem do starania się o orzeczenie jest wada wrodzona, długotrwała choroba lub trwałe uszkodzenie organizmu, w wyniku których dziecko wymaga większej opieki niż jego zdrowi rówieśnicy. W obu przypadkach staranie musi być poparte dokumentacją medyczną. Jednocześnie przyczyna niepełnosprawności, w wyniku której składany jest wniosek, musi utrzymywać się co najmniej 12 miesięcy.
W przypadku dorosłych i dzieci powyżej 16 roku życia wyróżnia się stopnie niepełnosprawności:
- lekki,
- umiarkowany,
- znaczny.
Osoby z cukrzycą typu I najczęściej otrzymują orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności. W przypadku cukrzycy typu II ocena stopnia niepełnosprawności zależy od występowania powikłań i ich zaawansowania. Wskazaniem do orzecznictwa o niepełnosprawności osób z cukrzycą typu I są powikłania ostre. W przypadku osób z cukrzycą typu II powikłania przewlekłe. Ostatecznie przyznawany stopień niepełnosprawności zależy od oceny lekarza. Z tego względu należy jak najdokładniej udokumentować przebieg choroby, podjęte leczenie oraz wynikające z choroby ograniczenia i trudności w funkcjonowaniu. Dlatego osób, u których nie występują powikłania, ale przebieg choroby jest bardzo chwiejny, z częstymi niedocukrzeniami również mogą otrzymać orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Mimo że cukrzyca jest chorobą, której nie można wyleczyć, orzeczenia najczęściej przyznawane są na czas określony.
Czy w związku z cukrzycą warto składać wniosek o orzecznictwo o niepełnosprawności?
Osoby z cukrzycą często nie czują się niepełnosprawne. Niemniej choroba skutecznie może uprzykrzyć życie ich oraz całej rodziny, gdy chore jest dziecko lub osoba starsza. Dzięki orzeczeniu rodzice mogą lepiej zadbać o swoją pociechę i obniżyć koszty związane z leczeniem. Z kolei dorośli mogą skorzystać z ulg, świadczeń usług terapeutycznych oraz pomocy w znalezieniu pracy.
Osobie z orzecznictwem o niepełnosprawności przysługuje:
- zasiłek pielęgnacyjny,
- świadczenie pielęgnacyjne (dla opiekuna dziecka niepełnosprawnego),
- świadczenie z pomocy społecznej
- świadczenia rodzinne,
- bezpłatne przejazdy komunikacją miejską (do 26 roku życia),
- ulgowe opłaty w urzędach, wybranych centrach nauki, muzeach, ogrodach zoologicznych i botanicznych,
- refundacje składek przy własnej działalności gospodarczej,
- dopłaty do wynagrodzenia,
- dofinansowanie na studia z programu Aktywny Samorząd,
- dofinansowania na turnusy rehabilitacyjne oraz sprzęt do rehabilitacji,
- możliwość skorzystania z dodatku mieszkaniowego,
- możliwość skorzystania z ulg podatkowych,
- możliwość uczestnictwa w zajęciach, szkoleniach, terapiach w instytucjach pomocy społecznej, organizacjach pozarządowych oraz innych placówkach.
Orzeczenie o niepełnosprawności lub jej stopniu nie złagodzi choroby i nie zmniejszy bolączek czy stresów zarówno chorego, jak i jego rodziny. Jednak może pomóc w wielu kwestiach związanych z leczeniem czy finansami.
Źródło:
Informator „Praktyczne aspekty prawne dla osób z cukrzycą”. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, kwiecień 2016.
Dołącz do facebookowej grupy zdrowych diabetyków i razem porozmawiajmy o cukrzycy ↷
KLIKNIJ
