Krzywa cukrowa jest jednym z badań umożliwiających zdiagnozowanie cukrzycy typu II oraz cukrzycy ciążowej. Dzięki niej można również stwierdzić nietolerancję glukozy. Inna nazwa krzywej cukrowej to doustny test obciążenia glukozą lub test OGTT. Na czym on polega? Kto i kiedy powinien go wykonać?
Czym jest krzywa cukrowa?
Test OGTT pozwala na stwierdzenie nietolerancji glukozy lub cukrzycy typu II. Polega na kontrolowaniu stężenia glukozy w surowicy krwi przed i po podaniu roztworu glukozy. Przed wykonaniem doustnego testu tolerancji glukozy należy się odpowiednio przygotować. Na dobę przed testem nie należy spożywać alkoholu, palić papierosów, a także należy powstrzymać się od wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego. Badanie przeprowadza się na czczo, po dobrze przespanej nocy i minimum 12 godzin od ostatniego posiłku.
Etapy krzywej cukrowej
Pierwszym etapem badania jest oznaczenie stężenia glukozy na czczo. Następnie badana osoba wypija roztwór zawierający 75 g glukozy. Po wypiciu roztworu należy pozostać w miejscu wykonywania testu i ograniczyć swoją aktywność do minimum. Następnie – po upływie 60 minut oraz 120 minut – ponownie oznacza się stężenie glukozy. Glikemia oznaczana jest w laboratorium z krwi żylnej. Podczas diagnostyki nie wykorzystuje się glukometrów. Otrzymane wyniki porównuje się z wyznaczonymi wartościami referencyjnymi, na podstawie których lekarz może zdiagnozować nietolerancję glukozy lub cukrzycę typu II.
Przed badaniem nie należy ograniczać spożycia węglowodanów – należy żywić się tak samo jak dotychczas. Nagłe zmiany sposobu żywienia mogą zafałszować wynik badania. W przypadku, gdy dana osoba przyjmuje np. sterydy, doustne środki antykoncepcyjne, leki moczopędne bądź niektóre leki, należy zrezygnować z jego przyjmowania na minimum tydzień przed wykonaniem testu.
Wskazania do wykonania krzywej
Decyzję o wykonaniu krzywej cukrowej w większości przypadków podejmuje lekarz. W przypadku uzasadnionego podejrzenia zaburzeń gospodarki węglowodanowej, badanie może zostać wykonane mimo prawidłowych wartości glikemii na czczo. Wykonanie testu obciążenia glukozą jest zalecane, gdy stężenie glukozy na czczo wynosi od 100 do 125 mg/dl (5,6–6,9 mmol/l). Szczególnie jeśli taki wynik otrzymano dwukrotnie. Jeśli korzystasz z glukometru do samodzielnego oznaczania glikemii na czczo, np. evercare® genius, po otrzymaniu wyniku powyżej 100 mg/dl (5,6 mmol/l) zgłoś się do lekarza celem dokładniejszej diagnozy problemów z gospodarką węglowodanową.
Interpretacja wyników
Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi WHO, w pierwszej kolejności pod uwagę bierze się wynik glikemii w 120 minucie po wypiciu roztworu testu tolerancji glukozy.
Wygląda to następująco:
- jeżeli poziom glukozy wynosi <140 mg/dl (7,8 mmol/l) – wynik jest prawidłowy i oznacza brak problemów z tolerancją glukozy (NGT)
- jeżeli poziom glukozy wynosi od 140 do 199 mg/dl (7,8-11,1 mmol/l) – świadczy to o nieprawidłowej tolerancji węglowodanów (stan przedcukrzycowy),
- jeżeli poziom glukozy jest równy lub wyższy niż 200 mg/dl (11,1 mmol/l) stwierdza się cukrzycę.
Ostateczną diagnozę stawia lekarz. Wartości referencyjne mogą nieznacznie się różnić w zależności od stosowanych metod diagnostycznych. Zaburzenia gospodarki węglowodanowej mogą mieć różne objawy i przebieg. W przypadku, gdy dwa testy na rozpoznanie cukrzycy dały sprzeczne wyniki, należy powtórzyć ten test, którego wynik przekracza punkt diagnostyczny.
Kalkulator kalorii od Just be FIT
Źródła:
- Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2018. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Diabetologia Praktyczna 2018, tom 4, nr 1
- Kolbik T. Pacjent z cukrzycą w opiece lekarza rodzinnego. Przewodnik Lekarza 2002, 5, 9, 8-18
- Kinalska l. Otyłość a cukrzyca – problemy terapeutyczne. Przegląd Kardiodiabetologiczny 2008;3(4):296-301.
- Definition and diagnosis of diabetes mellitus and intermediate hyperglycaemia. Report of a WHO/IDF consultation. 14 January 2006